Samensteller Hannie Rouweler (Demer Uitgeverij) verzamelde een waaier van op zichzelf staande gedichten en korte verhalen.

Het is een bijzondere avond niet omwille van het bruine monster dat zijn volk alweer in de tang neemt maar omwille van de rust die zich legt luchtig als een laken nu eenieder in de arena alle kwetterende en kakelende meisjes zijn inmiddels in bosjes afgezakt naar de kroegen en kraaien er nu al victorie voorts lijkt de stad wel uitgevallen achter gevels hebben hoven zich stilzwijgend verzameld enkel pure klanken nog die bovendrijven van meeuwen jankend als honden de hemel hun haven van zwaluwen die dwarrelen zwieren en paren mee met de wind langsheen machtige zomerwolken van zoele wind ritselend doorheen de berken omwille van roekoeënde duiven het is een mooie zomeravond laat dit zo blijven met binnentuinen vol stilte waarbij enkel bladeren nog frazelen en hier of daar een klokje klingelt en tingelt haar oude tere wijsje het deert dan niet dat hoog in de lucht nog een vliegtuig passeert oranje schittering in de avondzon ook niet dat bij elke goal het gejoel en gejuich wegebt ver over de rivier zelfs het slissende slijpen van tramsporen hoort bij het geheel maar meer nog het roekoeën, het roekoeën het deert niet maar geef ons de luwte een plek om te schuilen het huilen voorbij publiek mag er zijn maar dan graag op wat afstand als zacht geroezemoes voor de dichter

Jana, sterretje opkomend aan het firmament van de avondlijke straat ik hoor jouw stem klinkklanken tegen de gevels Momi roep je met aandrang opnieuw en opnieuw zodat ik stil blijf staan luisteren misschien ben jij het niet maar een ander zo vurig en vonkig als jij aangepord door de zomerse wind rukkend aan de ramen vervoerd door de wolken zo laat nog voorbijsnellend geel en oker van zon en van zwoelte misschien ben jij het niet al is het jouw stem die ik telkens weer opvang je raakt me jij nog maar aan het begin en ik elke dag een stap verder van je verwijderd Anja of Jana wat maakt het uit ik hoor alleen maar jouw stem en niet die van een ander klaterend over kasseien Momi roep je ik kan je niet meer inhalen je bent al voorbij en ongrijpbaar je raakt me raakt me zo aan